Hin sanna hefnd

Karl Sigurbjörnsson, ęšsti biskup rķkiskirkjunnar, viršist eitthvaš vera farinn aš gleyma žvķ sem hann lęrši ķ gušfręšinįminu. Fyrir nokkru sagši hann ķ ręšu:

Žegar Jesśs las textann žarna foršum žį sleppti hann nišurlagsoršunum. Žaš er umhugsunarvert. Textinn er svona hjį Jesaja:„Andi Drottins er yfir mér af žvķ aš hann hefur smurt mig. Hann hefur sent mig til aš flytja fįtękum glešilegan bošskap, boša bandingjum lausn og blindum sżn, lįta žjįša lausa og kunngjöra nįšarįr Drottins og hefndardag Gušs vors.“ Jesśs sleppir lokasetningunni, žessum oršum um hefnd Gušs. Hvers vegna? Vęntanlega vegna žess aš meš komu hans ķ žennan heim, lķfi og dauša og upprisu, žį er hefnd Gušs ekki reišivöndur, brugšiš sverš, heldur nś heitir hefnd Gušs og dómur Jesśs frį Nasaret. Hann axlaši reiši Gušs og dóm og bar žaš allt į lķkama sķnum į krossinum og ummyndaši žaš allt ķ upprisu sinni. Hefnd hans felst ķ oršum og veruleik eins og: „Komiš til mķn, öll žér, sem erfišiš og žunga eruš hlašin, og ég mun veita yšur hvķld.“ Og: „Syndir žķnar eru fyrirgefnar, far žś og syndga ekki framar!“ Og žessi orš: „Žann sem til mķn kemur mun ég aldrei burt reka.“ Og žetta:„ Leyfiš börnunum aš koma til mķn!“ Og: „Hjarta yšar skelfist ekki trśiš į Guš og trśiš į mig, ég er vegurinn, sannleikurinn og lķfiš.“

Nei, žetta er ekki hin eina og sanna hefnd gušs. Hlustum į lżsingu Jesś į dóminum sķnum og sjįum hvort hefndin snśist um aš lįta sjįlfan sig axla reiši gušs:

Eins og illgresinu er safnaš og brennt ķ eldi, žannig veršur viš endi veraldar. Mannssonurinn mun senda engla sķna, og žeir munu safna śr rķki hans öllum, sem hneykslunum valda og ranglęti fremja, og kasta žeim ķ eldsofninn. Žar veršur grįtur og gnķstran tanna. (Mt 13.40-42).

Hefnd hans felst meš öšrum oršum ekki ķ žeim oršum sem Kalli telur upp, heldur ķ oršum eins og: „Fariš frį mér, bölvašir, ķ žann eilķfa eld, sem bśinn er djöflinum og įrum hans. (Mt 25.41)

Ķ ašaljįtningu lśtherskra manna er minnst į žennan dóm, Kalli ętti kannski aš lesa hana aftur:

17. grein: Um endurkomu Krists til dóms 

Ennfremur kenna žeir: Kristur mun birtast viš endi heims til aš dęma og mun hann uppvekja alla dauša. Gušhręddum mönnum og śtvöldum mun hann gefa eilķft lķf og eilķfan fögnuš. Gušlausa menn og djöflana mun hann fordęma, aš žeir kveljist eilķflega.

Žeir fordęma endurskķrendur, sem įlķta, aš endir verši bundinn į refsingu fordęmdra manna og djöflanna.

Žeir fordęma og ašra, sem nś dreifa gyšinglegum skošunum um, aš gušhręddir menn muni į undan upprisu daušra nį undir sig stjórn heimsins eftir aš ógušlegir menn hafa hvarvetna veriš yfirbugašir.

Kalli hefur įšur sżnt aš hann žorir ekki aš segja skošanir sķnar, žaš sama gildir hér. Hann žorir ekki aš tala um alvöru hefnd Jesśs, aš kasta „gušlausum mönnum“ ķ eilķfar kvalir ķ helvķti. Karl er gunga.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband