Barátta presta við illa anda

Ég skrifaði frábæra (  ) grein á Vantrú: Að vera eða vera ekki særingarmaður

Og að gefnu tilefni vil ég segja að ég tel það ekki vera gífuryrði að bera saman mönnum sem hafa atvinnu af því að kljást við andaverur eins og Jahve, Satan, Jesús og Mikael, og þeim mönnum sem hafa atvinnu af því að kljást við andaverur sem hafa t.d. afrísk nöfn. Ég vil líka segja að ég tel það ekki vera gífuryrði að kalla þá menn atvinnutrúmenn, þar sem þeir hafa einmitt atvinnu af trú sinni.

En hvað um það, lesiði greinina, þar fjalla ég meðal annars um mjög fyndna baráttu ríkiskirkjuprests við hin illu öfl.

Fordómatalið

Ég spurði nýlega hérna á blogginu hvort það væru fordómar að segja eitthvað eins og "Gyðingar/kristnir/múslímar/trúleysingjar eru heimskir og illir."

Flestir tóku undir þetta. Ástæðan fyrir því að ég spurði að þessu var sú að ég var að hugsa um að skrifa Vantrúar-grein, og nú hefur hún birst á Vantrú: Kynþáttafordómar Þjóðkirkjunnar.

Maður hlýtur að spyrja sig að því hvað fólk sem ásakar okkur í Vantrú ranglega um að boða það að allir trúmenn séu fífl segi um Þjóðkirkjuna, í ljósi þess að hún stundar nákvæmlega þannig málflutning.

Um hlandspekinga

Í umræðum hjá Kristni Theódórssyni kom fram að Jóhanna guðfræðingur hefur ekki tíma til að setja sig inn í þetta siðanefndarmál Vantrúar og guðfræðingsins Bjarna Randvers. Einnig sagði hún að hún hefði ekki "kunnáttu" til að fjalla um glærurnar.

Nú held ég að hún lesi þetta blogg, og þess vegna ætla ég að koma með gott dæmi úr kennslunni handa henni (og öðrum sem nenna skiljanlega ekki að setja sig vel inn í þetta mál): hlandspekingur.

Í glæru sem var merkt "Orðbragðið" stóð efst: "Nafngreindir einstaklingar eru m.a. kallaðir...." og síðan kom listi af því sem átti að vera uppnefni sem dónarnir í Vantrú nota. Á þessum lista var orðið "hlandspekingur".

Það er tvennt merkilegt við þetta. Til að byrja með er "hlandspekingur" ekki uppnefni, ekki frekar en hómópati eða græðari, heldur er að vísa til þeirrar vitleysu að það sé allra meina bót að drekka sitt eigið hland, kallast urine therapy á ensku.

Þetta nýyrði hafði einungis verið notað tvisvar, bæði skiptin af Matta, og í bæði skiptin var orðið hlandspekingur með vísun á greinina um "urine therapy" sem ég vísaði á hérna fyrr. Og í bæði skiptin kallaði hann ekki nokkurn mann, nafngreindan eða ónafngreindan, hlandspeking.

Fyrra dæmið er úr bloggfærslu sem heitir "hómópatar og hlandlækningar" þar sem Matti var að hneykslast á því að hómópati væri í einhverri heilbriðgisnefnd og spurði í lok greinarinnar:

Vantar ekki hlandspeking í nefndina?

Síðara dæmið er úr bloggfærslu sem heitir "Akurhringir í kastljósi" þar sem Matti er að hneykslast á því að fréttamenn séu ekki gagnrýnir í umfjöllun sinni um akurhringi og annað í þeim dúr, þar segir hann þetta:

Er ekki kominn tími til að spjalla við hlandspeking, ég skal leika hlutverkið, gæti eflaust hljómað eins sannfærandi og hinir rugludallarnir.

Þetta eru einu staðirnir þar sem þetta orð hefur verið notað. Ég held að það allir sjái að það sé út í hött að telja þetta vera "orðbragð" sem er notað um "nafngreindan einstakling".

En hvað er svona merkilegt við þetta atriði? Það sem mér finnst þetta atriði sýna fram á er að vinnubrögðin voru hræðileg. Bjarni Randver hefur greinilega lesið yfir bloggið hans Matta og leitað að einhverjum "ljótum" orðum, alveg óháð samhengi eða merkingu. Þetta væri svipað því og að fá svarið "London" í stærðfræðiprófi, þó svo að sum svörin væru rétt, þá væri ljóst að það væri eitthvað verulega mikið athugavert við námstækni krakkans. Eflaust væri hann að svindla.

Hvað gæti valdið svona ótrúlegu rugli í glærunum í guðfræðideildinni? Ég held að ástæðan sé sú að fólkinu þar sé bara afskaplega illa við Vantrú og á því afskaplega erfitt með að fjalla um Vantrú heiðarlega. Eða þá að viðkomandi aðili stundi bara almennt svona léleg vinnubrögð, en ég efast um það.

Lausn á sóknargjaldsmálinu

Ef að ríkiskirkjufólkið heldur að kirkjan sé blönk af því að framlög ríkisins í formi sóknargjalda eru ekki nógu mikil, þá er ég með lausn handa kirkjunni:

Takið upp félagsgjöld. Biðjið ríkið um að hætta því að styrkja kirkjuna með sóknargjöldum og fá í staðinn að innheimta félagsgjöld af meðlimum ríkiskirkjunar. Þá getur kirkjan ákveðið að rukka eins mikið af fólki og henni lystir.

Ég held að ríkiskirkjufólkið vilji þetta reyndar ekki, af því að það heldur að fólk myndi þá einfaldlega hætta í kirkjunni, þetta er að minnsta kosti skoðun Karls biskups:

Verði umrætt frumvarp að lögum [um að fólk utan trúfélaga fengi sóknargjöld] munu menn hugsanlega sjá sér fjárhagslegan haf í því að skrá sig utan trúfélaga því samkvæmt frumvarpinu eiga menn að fá endurgreidda árlega fjárhæð sem nemur sóknarggjaldinu. Eðlilegt væri að gera sér grein fyrir því hvaða afleiðingar slíkt hefði í reynd ef samþykkt yrði. Þ. á. m. yrði að kanna hvernig sóknir myndu mæta skertum tekjum með því að draga úr þjónustu, fækka starfsfólki og auka tekjuöflun.

Hafa áhyggjur af stöðu heimila og einstaklinga

Á þessum degi...

...fyrir um það bil 2000 árum, gerðist þetta þegar Jesús dó:

Þá rifnaði fortjald musterisins í tvennt, ofan frá og niður úr, jörðin skalf og björgin klofnuðu, grafir opnuðust og margir líkamar helgra látinna manna risu upp. (Matt 27.51-52)

Þetta stendur í Matteusarguðspjalli, og þar segir höfundurinn líka að þessir uppvakningar voru það kurteisir að bíða með það að birtast öðru fólki þangað til gröfin hans Jesú fannst á sunnudeginum.

Eftir upprisu Jesú gengu þeir úr gröfum sínum og komu í borgina helgu og birtust mörgum. (Matt27.53)

Af einhverjum ástæðum fannst hinum guðspjallamönnunum (eða bara almennt annað fólk) þetta ekki nógu merkilegur atburður til að minnast á hann.

Já, guðspjöllin eru svo rosalega áreiðanlegar heimildir.

Enn um passíusálmana

Ég á grein dagsins á Vantrú: Passíusálmarnir eru enn þjóðarskömm

Eftir lestur greinarinnar er gott að velta fyrir sér þessum ummælum Karls biskups ríkiskirkjunnar:

Það var gæfa Íslendinga að [passíusálmarnir], trú þeirra heit og hrein, einlægnin og auðmýktin, málsnilldin og viskan, og holl og tær siðfræðin urðu veigurinn og uppistaðan í trúarlífi og siðferðismótun þjóðarinnar og lá henni á hjarta og á vörum í aldir þrjár til ómældrar blessunar. Nú er það okkar hlutverk að sá arfur glatist ekki. Verði hann okkur og bönum okkar til blessunar um ókomna tíð.#

Mjög ókristilegt

Hvar eru mótmælin frá blessuðum biskupnum? Þetta átak er auðvitað algerlega í andstöðu við kristilegt siðferði. Leyfum Karli Sigurbjörnssyni að fá orðið:

Kristileg siðfræði leggur áherslu á, að kynlíf eigi eingöngu rétt á sér innan vébanda hins gagnkvæma, skuldbindandi persónusamfélags, þ.e. hjónabandsins.

 Og án þessarar áherslu, þá getur fræðsla um kynlíf beinlínis verið skaðleg:

...en fræðsla um kynlífið eitt og sér nær engum jákvæðum tilgangi og getur verið beinlínis skaðleg, ef hinn siðferðilega grundvöll vantar...

Ég bara spyr, er kennt í þessu átaki að kynlíf sé aðeins í lagi í hjónabandi (og samkvæmt biskupnum, þá útilokar það auðvitað samkynhneigða)? Ef ekki, þá nær þetta átak "engum jákvæðum tilgangi og getur verið beinlínis skaðleg".

Biskupinn telur samt að það geti verið siðferðilega rétt fyrir hjón að nota getnaðarvarnir.

Af hverju heyrist ekkert í biskupnum? Kannski af því að langstærstur hluti landsmanna sér ekkert athugavert við þetta og er beinlínis með ókristilegar siðferðisskoðanir.

Heimildir fyrir þessum tilvitnunum í Kalla má finna í þessari grein.

Smokkaherferð af stað

Frábærar fréttir

Útgjöld ríkisins hafa líklega minnkað um eitthvað 10-20 milljónir á ári út af þessum breytingum.

Bæði sparar ríkið þegar fólk skráir sig í önnur trúfélög heldur en ríkiskirkjuna, af því að ríkiskirkjan fær 30% hærri sóknargjöld heldur en önnur trúfélög.

Síðan greiðir ríkið ekki neitt fyrir fólk sem er utan trúfélaga, og þá sparast öll upphæðin.

Maður hlýtur svo að spyrja sig hvað ríkiskirkjan þarf að fara niður í lítið til þess að talsmenn hennar hætti að reyna að rökstyðja forrréttindastöðu hennar með vísun í hlutfallið. Þó svo að þau rök séu alveg gölluð frá upphafi, þá verður sífellt kjánalegra að nota þau með hverju árinu.

Nú er svo hægt að breyta trúfélagaskráningu sinni á netinu, það er notað sama lykilorð og í skattaskýrsluskilum, og ég hvet sem flesta til þess að skrá sig úr ríkiskirkjunni.

Fækkar í þjóðkirkjunni

Eru þetta fordómar?

Mig langar að fá að vita hvort að lesendur telji eftirfarandi fullyrðingar vera fordómafullar (þetta eru auðvitað ekki skoðanir mínar):

1. Múslímar eru heimskir.

2. Gyðingar eru illir.

3. Kristnir eru heimskir og illir.

4. Trúleysingjar eru heimskir og illir.

Eru þetta allt fordómafullar staðhæfingar?

Fallegt trúboð

Tveir trúboðar hvítasunnukirkjunnar voru í útvarpinu í dag að ræða um hvernig þau voru að hjálpa fólkinu í Afríku, meðal annars fólst hjálpin í því að "segja frá trúnni". Þetta er einn af tólf atriðum í trúarjátningu íslensku hvítasunnukirkjunnar:

Við trúum á eilífa blessun hinna endurleystu á himni og eilífa refsingu hinna óendurfæddu í eldsdíki (Matteus 25:46)

Versið sem þau vísa í eru ummæli Jesú: "Og þeir munu fara til eilífrar refsingar, en hinir réttlátu til eilífs lífs."

Það hlýtur að vera gaman að heyra það frá íslenskum trúboðum að eins slæmt og lífið virðist vera þarna í Afríku, þá verður það bara dropi í endalaust haf miðað við þjáningarnar sem það mun upplifa ef það tekur ekki trú þeirra. En fallegt.