Um hlandspekinga

Í umræðum hjá Kristni Theódórssyni kom fram að Jóhanna guðfræðingur hefur ekki tíma til að setja sig inn í þetta siðanefndarmál Vantrúar og guðfræðingsins Bjarna Randvers. Einnig sagði hún að hún hefði ekki "kunnáttu" til að fjalla um glærurnar.

Nú held ég að hún lesi þetta blogg, og þess vegna ætla ég að koma með gott dæmi úr kennslunni handa henni (og öðrum sem nenna skiljanlega ekki að setja sig vel inn í þetta mál): hlandspekingur.

Í glæru sem var merkt "Orðbragðið" stóð efst: "Nafngreindir einstaklingar eru m.a. kallaðir...." og síðan kom listi af því sem átti að vera uppnefni sem dónarnir í Vantrú nota. Á þessum lista var orðið "hlandspekingur".

Það er tvennt merkilegt við þetta. Til að byrja með er "hlandspekingur" ekki uppnefni, ekki frekar en hómópati eða græðari, heldur er að vísa til þeirrar vitleysu að það sé allra meina bót að drekka sitt eigið hland, kallast urine therapy á ensku.

Þetta nýyrði hafði einungis verið notað tvisvar, bæði skiptin af Matta, og í bæði skiptin var orðið hlandspekingur með vísun á greinina um "urine therapy" sem ég vísaði á hérna fyrr. Og í bæði skiptin kallaði hann ekki nokkurn mann, nafngreindan eða ónafngreindan, hlandspeking.

Fyrra dæmið er úr bloggfærslu sem heitir "hómópatar og hlandlækningar" þar sem Matti var að hneykslast á því að hómópati væri í einhverri heilbriðgisnefnd og spurði í lok greinarinnar:

Vantar ekki hlandspeking í nefndina?

Síðara dæmið er úr bloggfærslu sem heitir "Akurhringir í kastljósi" þar sem Matti er að hneykslast á því að fréttamenn séu ekki gagnrýnir í umfjöllun sinni um akurhringi og annað í þeim dúr, þar segir hann þetta:

Er ekki kominn tími til að spjalla við hlandspeking, ég skal leika hlutverkið, gæti eflaust hljómað eins sannfærandi og hinir rugludallarnir.

Þetta eru einu staðirnir þar sem þetta orð hefur verið notað. Ég held að það allir sjái að það sé út í hött að telja þetta vera "orðbragð" sem er notað um "nafngreindan einstakling".

En hvað er svona merkilegt við þetta atriði? Það sem mér finnst þetta atriði sýna fram á er að vinnubrögðin voru hræðileg. Bjarni Randver hefur greinilega lesið yfir bloggið hans Matta og leitað að einhverjum "ljótum" orðum, alveg óháð samhengi eða merkingu. Þetta væri svipað því og að fá svarið "London" í stærðfræðiprófi, þó svo að sum svörin væru rétt, þá væri ljóst að það væri eitthvað verulega mikið athugavert við námstækni krakkans. Eflaust væri hann að svindla.

Hvað gæti valdið svona ótrúlegu rugli í glærunum í guðfræðideildinni? Ég held að ástæðan sé sú að fólkinu þar sé bara afskaplega illa við Vantrú og á því afskaplega erfitt með að fjalla um Vantrú heiðarlega. Eða þá að viðkomandi aðili stundi bara almennt svona léleg vinnubrögð, en ég efast um það.

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 13.5.2011 kl. 16:08]

"Ég held að ástæðan sé sú að fólkinu þar sé bara afskaplega illa við Vantrú og á því afskaplega erfitt með að fjalla um Vantrú heiðarlega."

Rakhnífur Occams stendur vel fyrir sínu hér.

[Sigurgeir Örn (IP-tala skráð) 14.5.2011 kl. 13:30]

"Ég held að ástæðan sé sú að fólkinu þar sé bara afskaplega illa við Vantrú og á því afskaplega erfitt með að fjalla um Vantrú heiðarlega."

Virðist samt sem áður vera líklegasta skýringin. :P

Einhvern veginn virðast margir gagnrýnendur(ekki allir og ekki alltaf) á Vantrú þurfa að haga sér eins og meðlimir félagsins dundi sér við að stíga á tærnar á þeim.

[Sigurgeir Örn (IP-tala skráð) 14.5.2011 kl. 13:32]

Gagnrýnendur á Vantrú er meiningin, semsagt þeir sem gagnrýna félagið ekki gagnrýnendur sem eru í félaginu. :P

Vona að það sé skýrt. :P