Enn um meintu bókstafstrś mķna

Hérna er nżjasta (og lķklega sķšasta) śtskżring rķkiskirkjuprestsins Bjarna Karlssonar į žvķ hvers vegna hann telur mig stunda "bókstafstślkun" 

Žaš sem ég į viš žegar ég saka žig um bókstafstślkun er ekki ķ žvķ fólgiš aš žś hafir rangt fyrir žér um žaš aš margir hafi einmitt tślkaš gušspjöllin žannig aš tal Jesś um dóm og eilķfa refsingu vęri žannig meint aš Guš ętli aš taka suma, henda žeim ķ helvķti og lįta žį kveljast aš eilķfu, bara vegna žess aš hann meti žaš svo aš žeir eigi žaš skiliš. Sumir skilja žetta žeim skilningi vegna žess aš samkvęmt oršanna hljóšan er veriš aš segja žaš og ekkert annaš. En žaš sem ég er aš benda į er žaš aš ķ samhengi gušspjallanna megi glöggt sjį aš sį dómur sem Jesśs talar um er ekki einhver einn atburšur ķ endi tķmanna, jafnvel žótt frįsögnin sé sett žannig upp, heldur sé Jesśs aš vķsa til žess aš hver dagur sé dómsdagur og aš žaš sem mašur geri og segi fel ķ raun alltaf ķ sér val. #

Sem sagt, ég stunda vķst bókstafstślkun af žvķ aš ég samžykki ekki žį skošun Bjarna aš "ķ samhengi gušspjallanna" mį "glöggt sjį" aš žessar endalausu dómsdagspredikanir Jesś fjalli ekki um einhvern dóm ķ enda tķmanna, heldur žess aš "hver dagur sé dómsdagur".

Enn og aftur, žį hlżt ég aš spyrja mig aš žvķ, hvort žeir fręšimenn ég hef lesiš, og halda aš žaš sé veriš aš tala um "alvöru" dómsdag, séu žį lķka aš stunda "bókstafstślkun" af žvķ aš žeir samžykkja ekki žessa frumlegu tślkun Bjarna.

Kķkjum ašeins į hvaš stendur annars stašar ķ Matteusargušspjalli:

Eins og illgresinu er safnaš og brennt ķ eldi, žannig veršur viš endi veraldar. Mannssonurinn mun senda engla sķna, og žeir munu safna śr rķki hans öllum, sem hneykslunum valda og ranglęti fremja, og kasta žeim ķ eldsofninn. Žar veršur grįtur og gnķstran tanna. Mt 13.40-42

Svo mun verša, žegar veröld endar: Englarnir munu fara til, skilja vonda menn frį réttlįtum og kasta žeim ķ eldsofninn. Žar veršur grįtur og gnķstran tanna. Mt 13 .49-50

Žegar Mannssonurinn kemur ķ dżrš sinni og allir englar meš honum, žį mun hann sitja ķ dżršarhįsęti sķnu. Allar žjóšir munu safnast frammi fyrir honum, og hann mun skilja hvern frį öšrum, eins og hiršir skilur sauši frį höfrum. Mt 25.31-32

Nś į ég afskaplega erfitt meš aš skilja hvernig Bjarni ętlar aš telja nokkrum manni trś um aš "endir veraldar" eigi ķ raun og veru aš tślka sem "hvern einasta dag".

Ég hef oft heyrt presta segja aš žaš sé rosalega mikilvęgt aš skoša sögulegt samhengi biblķunnar (ég held aš žaš sé satt, en ég held ekki aš prestar geri žaš), og ef viš gerum žaš, žį vitum viš aš į žessum tķma (eins og nśna!) trśši sumt fólk žvķ virkilega aš heimurinn vęri aš fara aš enda og žį myndi guš refsa "vondu fólki".

Žaš sem stendur ķ Matteusargušspjalli smellpassar viš žęr hugmyndir.

Flestir sjį vonandi Bjarni Karlsson er einfaldlega aš mistślka Matteusargušspjall illilega, svo aš žaš passi betur viš hans skošanir. Sķšan sakar hann alla žį sem fallast ekki į fjarstęšukenndar fegrunarašgeršir hans og benda į aš raunverulega merkingin er ekki beint falleg, um aš vera bókstafstrśarmenn. Mér finnst žaš svolķtiš sorglegt.


Bloggfęrslur 26. maķ 2011

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband