Bókstafstrúarmaður kirkjunnar

Fyrir tveimur árum síðan kom breski guðfræðingurinn Alister McGrath til landsins. Hann hélt fyrirlestur hjá guðfræðideild Háskóla Íslands og auk þess trúvarnarnámskeið í Skálholti. Tilefnið var það að var búið að þýða bók sem hann skrifaði gegn Dawkins á íslensku.

Þeir prestar þjóðkirkjunnar sem minntust á McGrath lofuðu hann háfstöfum. Kristján Björnsson kallaði hann „magnaðan trúvarnarmann“ og sagði að „skelegg trúvarnarbarátta“ hans hafi haft „gríðarleg áhrif víða um heim“ #. Netpresturinn Árni Svanur Daníelsson sagði að hann væri „vandaður fræðimaður sem talar af mikilli yfirsýn og þekkingu“ og vonaði að heimsóknin myndi hvetja íslenska guðfræðinga til að kynna sér guðfræði McGraths #.

Ég persónulega skil engan veginn af hverju, í fyrsta lagi þjóðkirkjufólk myndi vilja fá hann, og í annan stað af hverju þeim líkar svona frábærlega við hann. Bókin hans sem var þýdd var hræðileg, það er svo sem fyrirgefanlegt. En hvernig getur þessu fólki líkað við og hrósað manni sem segir að það sé erfitt að svara því hvort að guð hafi fyrirskipað þjóðarmorð í Gamla testamentinu. Það er nefnilega ákveðin tegund af trúmönnum sem segja svona hluti, bókstafstrúarfólk. Og McGrath er svo sannarlega bókstafstrúarmaður. McGrath skrifar:

I fully respect the motives and concerns of those who feel that the word 'inerrancy' is the most appropriate; my own preference is for a phrase such as 'the total reliability and trustworthiness' of Scripture, which states the same insight in a positive manner. #

In common with all evangelicals, I affirm the total trustworthiness and reliability of Scripture in all that it teaches. I believe that words penned by James I. Packer, affirming this unique authority of Scripture back in 1962, remain as relevant as they have ever been: 'Infallible' means 'not liable to be mistaken, or to mislead'; 'inerrant' means 'free from all falsehood'. Both words express negatively the positive idea that the Bible is entirely reliable and trustworthy in all that it asserts. To profess faith in the infallibility and inerrancy of Scripture is therefore to express the intention of believing all that it is found to teach, on the grounds that it is true. #

Það eru auðvitað til bókstafstrúaðir þjóðkirkjuprestar, en flestir þeirra eru það ekki. Eina ástæðan sem mér dettur í hug fyrir því að frjálslyndu prestunum líki vel við svona bókstafstrúarmann er sú að hann er að tala gegn vondu trúleysingjunum. Ef einhver þarna úti finnur aðra ástæðu fyrir því hvers vegna þeir oflofa mann sem finnst það erfið spurning hvort að guðinn þeirra fyrirskipi þjóðarmorð, þá má hann endilega benda mér á hana.