Įróšursritiš

Um daginn heyrši ég kostulegt vištal viš rķkiskirkjuprestinn Marķu Įgśstsdóttur į Śtvarpi sögu. Žar sagši hśn mešal annars žetta:

Nś er til dęmis Nżja testamentiš ekki įróšursrit, žaš er heimild, žaš er heimild sem greinir frį įkvešinni sżn til lķfsins, og nś ętla ég ekkert aš fara śt ķ samtališ um trś og vķsindi žaš kemur žvķ ekkert viš, žaš er heimild sem greinir frį įkvešinni lķfssżn, įkvešinni sżn į lķfiš. Og žį spyr mašur sig af hverju er žaš svona hęttulegt aš mega kynna sér žetta? Og hvers vegna er žetta yfir höfuš hęttulegt aš syngja um aš Jesśs sé besti vinur barnanna?

Til aš byrja meš fer žessi įgęti prestur aš tala gegn žvķ aš žetta sé „hęttulegt“, en eins og hśn ętti aš vita, žį er ekki ašalatrišiš aš žetta sé hęttulegt, heldur einfaldlega óvišeigandi. Til dęmis vęri ekki hęttulegt aš fį Sjįlfstęšisflokkinn ķ reglulegar heimsóknir ķ skólana, og syngja „Friedman er beti vinur barnanna“, en žaš er klįrlega óvišeigandi.

Svo er aušvitaš athyglisvert aš presturinn viršist telja žaš vera višeigandi aš syngja „Jesśs er besti vinur barnanna“ ķ skólum. 

En žaš sem vekur mestu athygli mķna er fullyršing prestsins aš Nżja testamentiš sé ekki įróšursrit, žaš sé bara heimild.

Lesum hvaš höfundur  Jóhannesargušspjalls hefur aš segja um žaš:

En žetta er ritaš til žess aš žér trśiš, aš Jesśs sé Kristur, sonur Gušs, og aš žér ķ trśnni eigiš lķf ķ hans nafni. (Jh 20.31)

Tilgangur ritsins er aš fį fólk til aš gerast kristiš. Er žį ekki klįrlega um įróšursrit?

Og žó svo aš hin gušspjöllin segi žaš ekki berum oršum, žį er žaš aušvitaš tilgangurinn, aš sannfęra lesandann um kristnu trśarskošanir höfundarins.  Hvers vegna heldur Marķa aš žar sé veriš aš segja frį žvķ hvaš Jesśs var klįr ķ aš lękna fólk, rįša yfir illum öndum, aš kraftaverk hafi fylgt fęšingu hans og ég veit ekki hvaš? Heldur hśn virkilega aš höfundurinn hafi ekki veriš aš reyna aš sannfęra lesandann um aš Jesśs vęri gušlegur?

Annaš hvort veit hśn svona lķtiš um Nżja testamentiš eša žį aš hśn er svo gjörsamlega blinduš į meint įgęti eigin trśarrits aš hśn sér bara ekki aš žetta er įróšursrit, eša vill bara ekki višurkenna žaš.

Ég er ekki aš segja aš žaš sé eitthvaš slęmt viš žaš aš vera įróšursrit, ég myndi til dęmis flokka žann įgęta vef Vantrś.is sem įróšur. En stór hluti Nżja testamentisins er einnig įróšur.


Aš berja börn

Hvaš myndi fólk segja ef ég myndi bišja um aš dreifa mešal grunnskólabarna miša sem į stęši: „Ef foreldrar žķnir berja žig ekki, žį elska žau žig ekki.“ Ég held aš fįir vęru sįttir meš žaš, en žaš eru vķst mannréttindi aš fį aš dreifa svona miši, svo lengi sem aš hann fastur viš trśarrit kristinna manna:

Sį sem sparar vöndinn hatar son sinn en sį sem elskar hann agar hann snemma. (Oršskviširnir 13.24)

Į blogginu hans Matta sést aš Gķdeonfélagiš er bśiš aš bęta Oršskvišunum viš Nżja testamentiš sitt. 

Er žetta ekki fallegur bošskapur? Žaš er aušvitaš rangt ķ sjįlfu sér aš vera aš dreifa įróšursriti kristinna manna ķ grunnskólum, en žaš bętir ekki beint śr skįk aš žetta rit er jįkvętt ķ garš lķkamlegra refsinga gegn börnum.


Bloggfęrslur 26. október 2010

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband