Einelti* dagsins

Þórhallur heldur áfram með trúarjátningarblogg sitt. Og í þetta skiptið talar hann um „[ég trúi] á Jesú Krist“, og ég held að allar efnisgreinar þarna gæti byrjað á „Ég trúi á...“, eða „Trúmaðurinn ég trúi á, alveg óháð rökum...“, því að það sem Þórhallur skrifar er algerlega fjarstætt gagnrýninni (ég myndi líka segja fullorðinni) nálgun á guðspjöllunum. 

Svo að maður tali hreint út, þá ætti allt fólk að átta sig á muninum á „Í bók/sögu A er sagt að X hafi gerst.“ og „X gerðist.“ Ég satt best að segja veit ekki hvort að Þórhallur átti sig á þessum muni, eða réttara sagt, hvort að hann átti sig á þessum muni þegar við ræðum um guðspjöllin.

Margir (ef ekki flestir, líka þessi) prestar virðast ekki átta sig á því að höfundar guðspjalla gátu bara skáldað upp atburði. Tökum dæmi:

En Jesús hrópaði aftur hárri röddu og gaf upp andann. Þá rifnaði fortjald musterisins í tvennt, ofan frá og niður úr, jörðin skalf og björgin klofnuðu, grafir opnuðust og margir líkamir helgra látinna manna risu upp. Eftir upprisu Jesú gengu þeir úr gröfum sínum og komu í borgina helgu og birtust mörgum. (Mt 27.50-53)

Það væri mjög gaman að vita hvort að Þórahallur heldur að þetta hafi gerst. Annað gott dæmi eru fæðingarfrásagnirnar af Jesú. Það er bara augljóst að þessar tvær mótsagnakenndu frásagnir eru uppskáldaðar.

Samt lætur Þórhallur eins og hann viti ekkert af þessu (eða þá að hann trúi þessu) og segir til dæmis þetta:

Um sjálfan sig sagði hann að hann og Faðirinn, Guð, væru eitt og að hann sjálfur hefði verið til frá eilífð, fyrir upphaf sögu og tíma. Hann notaði sömu skilgreiningu um sjálfan sig og Guð er látinn nota í annarri Mósebók er hann kynnir sig fyrir Móse. Ég er segir Guð um sig í Mósebókinni. Ég er segir Jesús sömuleiðis um sjálfan sig. #

Hérna er nefnilega punktur sem að prestar (og aðrir ættu að vita): Það er alveg jafn auðvelt, jafnvel auðveldara, að skálda upp „Jesús sagði X“ og að skálda „Jesús gerði X.“

Sjáið hvað þetta er auðvelt:

Þegar Jesús og lærisveinar hans voru á gangi spurði Pétur hann: „Meistari, hvenær munum við sjá ríki guðs?“, Jesús svaraði honum, „Sjá, ríki guðs er þegar á meðal ykkar! Abrakadabra!“. Um leið og Jesús sagði þetta risu þúsund milljón dauðir menn upp úr grafreiti sem var nálægt þeim.

Og þá komum við að þessum furðulegu fullyrðingum Jesú í Jóhannesarguðspjalli sem að Þórhallur segir að Jesús hafi í raun og veru sagt.  Í Jóhannesarguðspjalli hljómar Jesús ekki neitt eins og Jesús hinna guðspjallanna. Hann hljómar eins og sögumaðurinn sjálfur!

Og þá hljótum við að velta því fyrir okkur, sagði Jesús „Ég var til áður en Abraham var til.“ og fleira í þeim dúr, eða, sem er öllu líklegra, er kristið fólk bara að láta tjá Jesú hugmyndir sínar um hann? Þannig að þegar Jesús segir í Jóhannesarguðspjalli „Ég og faðirinn erum eitt.“, þá getum við ekki dregið þá ályktun að Jesús hafi sagt þetta, heldur að sumt kristið fólk hafi trúað því að Jesús og faðirinn væru eitt. Auðvitað er það fræðilega mögulegt að Jesús hafi sagt þetta, en það er engin sérstök ástæða til að halda það.

En Þórhallur virðist bara fullyrða að Jesús hafi sagt allt það sem að honum er eignað í Jóhannesarguðspjalli. Afskaplega barnalegt viðhorf. Hann ætti að reyna að lesa guðspjöllin með örlítilli gagnrýninni hugsun.

---- 

*Ég vil benda fólki á að ég er að tala um „einelti“ í merkingunni „svör við skrifum presta eða trúmanna“ # 

Vælukjóarnir

Frá því að áhugi minn á trúmálum byrjaði (í kringum 2002-3) þá hefur einn hlutur alltaf vakið undrun mína: hversu mikill aumingjaskapur tíðkast hjá trúmönnum.

Ríkið setur milljarðra í ríkistrúarbrögðin, sem að stunda það að fara í opinbera leikskóla til að boða skoðanir sínar. En á netinu dirfast nokkrir trúleysingjar að gagnrýna ríkistrúarbrögðin

Hver eru síðan viðbrögðin hjá sumum? „Þið eruð svo rosalega vondir! Af hverju haldið þið ekki kjafti!“

Þið verðið að afsaka það, en að á meðan að ríkiskirkjan stundar trúboð í opinberum leikskólum, þá tel ég mig hafa hundrað og níutíu prósent skotleyfi á að gera lítið úr, hæðast að, hlæja að, niðurlægjaog gagnrýna þessi ótrúlega vitlausu trúarbrögð sem að atvinnutrúmenn boða í opinberum skólum. Ef að fólk er ósátt við það þá má það reyna að fá mig kærðan fyrir guðlast.

En ég verð að viðurkenna að ég verð hálf varnarlaus gagnvart „vælinu“. Ég sætti mig vel við „Mofa“ og „Jón Vali“, sem að reyna í alvörunni að verja skoðanir sínar. Ég get borið virðingu fyrir þannig fólki, þó svo að ég sé algjörlega ósammála þeim. Ég ber virðingu fyrir Mofa og Jóni Val. Maður getur rökrætt við Mofa og Jón Val.  

En hvernig svarar maður þegar fólk fer bara  að væla yfir því að ég sé vondur og ljótur vegna þess að ég „ræðst á“ trúarskoðanir fólks? Ég bara get ekki borið virðingu fyrir svona fólki, það er bara of barnalegt. Þetta er svo rosalega aumingjalegt.

Skilaboð mín til þessa fólks eru þessi: Sættið ykkur við það að annað fólk heldur kannski að skoðanir ykkar séu rangar, og farið ekki að væla þegar þið áttið ykkur á því að við séum ósammála ykkur. Ef þið þolið ekki að lesa skoðanir okkar, hættið þá frekar að kaupa aðgang að internetinu frekar en að væla yfir því að við séum vond. Sumt fólk trúir ekki því sama og þið, sættið ykkur við það.