Eldklerkur segir að guð hati Súðvíkinga

Í svokallaðri „goslokamessu“ í Seljakirkju lýsti þjóðkirkjupresturinn Ólafur Jóhann Borgþórsson guðinum sínum á þann hátt að guðinn hans virðist hata Súðvíkinga.

Í stuttu máli sagði klerkurinn að það væri „staðreynd að algóður skaparinn“ hefði vakað yfir Eyjamönnum nóttina þegar Heimaey gaus árið 1973. Klerkurinn segir að guðinn hans hafi:

1.       Valdið því að „flotinn hafi allur verið í höfn og í stakk búinn til að ferja fólk yfir“

2.       Valdið því að „vindátt hafi verið af vestri en ekki af austri“

3.       Valdið því að „jarðsprungan hafi ekki opnast nokkur hundruð metrum vestar en raunin varð“

Mér finnst það frekar broslegt að hugsa til þess að þessi prestur haldi að guðinn sinn hafi viljað bjarga Eyjamönnum og þess vegna fært gosið um nokkur hundruð metra, lagað vindáttina og séð til þess að það væri nóg af skipum. Hvers vegna ekki bara að koma í veg fyrir gos yfir höfuð eða láta það enda lengst út í hafi, svona eins og hann gerði með Surtseyjargosið?

En fyrst guðinn hans Ólafs stundar það að ákveða staðsetningar á náttúruhamförum, þá hljótum við að spyrja okkur að því hvers vegna hann ákveður stundum að láta náttúruhamfarir lenda beint á mannabyggðir, svona eins og í snjóflóðinu í Súðavík. Guðinum hans hlýtur bar að vera svona illa við þetta fólk.

Ef við ímyndum okkur að einhver manneskja gæti með engri fyrirhöfn hafa látið snjóflóðið við Súðavík stoppa rétt fyrir utan ystu hús þorpsins, en gerði það ekki, þá held ég að það væri mjög eðlilegt að álykta sem svo að sú manneskja væri mjög ill. Sami mælikvarði hlýtur að gilda á fornaldarlega guðinn hans Ólafs.