Jį, žś myndir blekkja mig

Ķ nżjustu ręšu rķkisprestahjónanna Jónu Hrannar Bolladóttur og Bjarna Karlssonar, „Myndi ég blekkja žig?“ er undarleg nįlgun į heimsendaręšur Jesś:

Kreppu- og kvķšastjórnunarręšur Jesś voru af margvķslegum toga. Stundum ręddi hann um óttann viš skort į efnislegum gęšum, stundum talaši hann um óttan viš nįttśruöflin, eša žį um ofbeldi, drepsóttir, strķš, lögleysi og jafnvel um endi allra hluta. Ķ žvķ sambandi sagši hann: „Žegar žetta tekur aš koma fram, žį réttiš śr yšur og beriš höfušiš hįtt žvķ aš lausn yšar er ķ nįnd… Himinn og jörš munu lķša undi lok en orš mķn munu aldrei undir lok lķša.” (Lśk. 21.28,33) #

Ef žessi skötuhjś myndu heyra einhvern rugludall śt į götu röfla um aš heimsendir vęri ķ nįnd, žį myndu žau varla flokka žaš sem „kreppu- og kvķšastjórnunarręšu“, en ef söluvaran žeirra, Jesśs, talar um heimsendi, žį er um einhverja afskaplega mikla speki aš ręša.

En žaš sem vakti athygli mķna er tilvitnunin žeirra, žau įkveša aš vitna bara ķ vers 28 og 33 ķ 21. kafla Lśkasargušspjalls. Alltaf žegar ég sé einhvern frį rķkiskirkjunni sleppa versum svona, žį grunar mig aš žar sé um eitthvaš afskaplega vandręšalegt aš ręša. Og hérna er žaš vandręšalega vers 32:

 

Sannlega segi ég yšur: Žessi kynslóš mun ekki lķša undir lok, uns allt er komiš fram.

Žaš er aušvitaš afskaplega vandręšalegt fyrir prestana aš Jesśs hafi veriš fals-heimsendaspįmašur. Ég man ekki eftir žvķ aš hafa nokkurn tķmann séš rķkiskirkjuprest ręša um žetta, žaš eina sem mašur fęr eru hįlfkvešnar vķsur eins og frį Baldri Kristjįnssyni, samkvęmt honum er žetta „sannarlega umhugsunar virši“#.

Ég velti žvķ stundum fyrir mér hver įstęšan sé fyrir žessari vandręšalegu žögn žeirra. Mér finnst lķklegt aš žeir telji mįlstaš sinn vera svo lélegan aš žeir žora ekki aš ręša um hann.


Žaš versta viš flensur

Žaš versta viš flensur er aušvitaš fólkiš sem deyr vegna žeirra. En žaš nęstversta viš flensur er sś stašreynd aš sumir brjįlęšingar sjį ķ heimsfaröldrum einhverja von um aš klikkašar hugmyndir žeirra um guš séu sannar.

Nś er ég sérstaklega aš hugsa um Einar Ingva Magnśsson. Ég verš bara aš byrja į žvķ aš benda į aš mašurinn er meš oršin „daušinn [er mér] įvinningur“ viš myndina sķna. Ótrślega klikkašur hugsunarhįttur.

Ķ nżjustu fęrslu hans er afar kristilegur, en enn klikkašri hugsunarhįtttur:  Gušinn hans sendi svķnaflensuna.

Flestir sjį eflaust aš žetta er klikkašur hugsunarhįttur, en fęrri įtta sig ef til vill į žvķ aš kristni, venjuleg kristni, er enn klikkašri. Samkvęmt henni er guš „skapari himins og jaršar“. Žegar Helgi Hóseason spyr: „Hver skapaši sżkla?“, žį svarar kristni: „Guš“. Ef Helgi spyrši śt ķ snķkjudżr eins og plasmodium falciparum sem drepur 1-3 milljónir manna įrlega (ašallega börn!), žį vęri svariš: „Guš“.

Žegar rķkiskirkjuprestar eru spuršir aš žvķ hvers vegna algóši gušinn žeirra drepur aš minnsta kosti hįtt ķ milljón börn įrlega, žį er svariš: "Ég veit žaš ekki":

Samkvęmt žessu veršur aš ętla aš Guš hafi skapaš sżkla. Um žetta gildir svo meš svo margt annaš ķ kristinni gušfręši aš hinn hinsti tilgangur žess sem ęšstur er og hęstur er okkur hulinn mešan viš göngum um hér ķ žessum heimi.#


mbl.is Svķnaflensan borin saman viš spęnsku veikina 1918
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

« Fyrri sķša

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband